Έχουν περάσει μήνες από την ιστορική ατάκα «λεφτά υπάρχουν» και «πού πήγαν τα λεφτά ;» και έχουν περάσει μήνες από την «δραματική» πρωθυπουργική εμφάνιση στο Καστελόριζο και την ένταξη της χώρας επίσημα στον μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. & Δ.Ν.Τ.
Και τα υπόλοιπα γνωστά στην δημόσια σφαίρα, μια κυβέρνηση που δίνει αγώνα δρόμου ακροβατώντας ανάμεσα σε αρχές, ιδεολογία, προγραμματικές δεσμεύσεις και το μνημόνιο, μια κυβέρνηση που μετράει αριθμούς, διαβουλεύεται, σκέφτεται, επικοινωνεί και προχωρά δειλά δειλά …και κάπου εκεί στο βάθος της συζήτησης ένας λαός στην μεγαλύτερη ψυχολογική κατάπτωση των τελευταίων χρόνων περιμένοντας την επόμενη αύξηση του Φ.Π.Α. ή της βενζίνης…
15 μήνες μετά αξίζει τουλάχιστον να παραδεχτούμε ότι εξαίροντας την Οικονομική κατάσταση της χώρας υπάρχει κυβέρνηση και πρωθυπουργός που τουλάχιστον φαίνεται ότι κάτι πάνε να κάνουν έστω και με τις υποδείξεις της Τρόικας και τις γνωστές παλινωδίες τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα καταφέρνουν σε ότι κάνουν ή ότι πράττουν όπως ο λαός τους υπέδειξε να πράττουν.
Μπορεί η Ελλάδα να μην πτωχεύσει, αλλά στο τέλος θα πτώχευσει η κοινωνία μας, οι ιδέες μας, οι αρχές. Θα πτωχεύσει η πεποίθηση ότι υπάρχει άλλος δρόμος στην διαχείριση της σημερινής κατάστασης, ένας δρόμος που δεν χρησιμοποιεί τα αποτυχημένα μοντέλα του νεοφιλελευθερισμού που μας έφεραν εδώ, ένας δρόμος που δεν επενδύει στην σύγκλιση ελλειμμάτων, αλλά στην σύγκλιση της Κοινωνικής συνοχής. Ένας δρόμος που επενδύει στο κοινωνικό κράτος χωρίς να το θεωρεί σπατάλη για το δημόσιο χρήμα.
Κέρδισε άραγε ο νεοφιλελευθερισμός στην παγκόσμια πάλη για την επικράτηση του επί των προοδευτικών ιδεών θα ρωτούσε κάποιος;
Θεωρώ πως όχι, η κοινωνική αδικία και η σημερινή κατάσταση της κοινωνίας μας, η έκρηξη της ανεργίας και της ανασφάλειας ειδικά στην νέα γενιά, αποδεικνύει ότι ακόμα και αν το έλλειμμα της χώρας μειωθεί θα αυξάνεται σταδιακά η ανάγκη της αμφισβήτησης σε αυτό το μοντέλο, θα αυξάνεται η ανάγκη μιας άλλης προοδευτικής αντίληψης για τον κόσμο και το οικονομικό μοντέλο.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. δεν είναι και δεν πρέπει να είναι ένα νεκρό κόμμα που μουδιασμένο παρακολουθεί την κυβερνητική πολιτική. Δεν είναι και δεν πρέπει να είναι το κόμμα των νεκρών Τοπικών Οργανώσεων και των κεντρικών Γραφείων του. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ιδρύθηκε για να αποτελέσει ένα ΚΙΝΗΜΑ ιδεών και αρχών , ένα ΚΙΝΗΜΑ λαού που παλεύει για κοινωνική δικαιοσύνη και ΑΛΛΑΓΗ.
Και είναι ευθύνη όχι της Κυβέρνησης και των στελεχών της κυβέρνησης να γίνει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ζωντανό κόμμα, αλλά ευθύνη όλων των μελών του που πιστεύουν ότι μπορούν να δυναμώσουν την φωνή τους μέσα από τις Οργανώσεις και τις ανοικτές δημοκρατικές διαδικασίες τους. Στην Δημοκρατία νόημα δίνουν οι ελεύθεροι πολίτες και όχι το σύνταγμα, οι νόμοι και τα καταστατικά.
Η μεγαλύτερη ανατροπή της πολιτικής κατάστασης της χώρας θα έρθει μέσα από ένα νέο προγραμματικό πλαίσιο που πρέπει να θέσουν οι ίδιοι οι πολίτες μέσα από την οργανωμένη προτασιακή αντεπίθεση τους. Η προοδευτική στροφή δεν θα έρθει αν οι πολίτες αυτής της χώρας και ειδικά η νέα γενιά δεν επιλέξουν να συγκρουστούν με καταστημένες αντιλήψεις με πελατειακές λογικές και με κομματικά συμφέροντα.
Είναι ο καιρός να κάνουμε τα κόμματα Κινήματα σκέψης και πολιτικής αντίστασης στην πράξη και όχι οπαδικά σχήματα ή σιωπηλούς συμπαραστάτες. Μόνο έτσι θα έχουμε παλέψει πραγματικά για να αλλάξουμε την πορεία και όχι απλά για να ακουστούμε…
Και έχουμε ΟΛΟΙ μας ευθύνη, μπορεί μαζί να μην τα φάγαμε με κανένα Πάγκαλο και κρατικοδίαιτο μανδαρίνο, αλλά θα τα έχουμε φάει αν σωπάσουμε σε όποιο φαγοπότι πέρασε από μπροστά μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου