Προς: σ. Άννα Διαμαντοπούλου, Υπουργό Παιδείας Δια Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων
Κυρία Υπουργέ,
είμαι και εγώ ένας από εκείνους που δεν έπαψαν να πιστεύουν ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε μπροστά, ότι μπορούμε να κάνουμε συλλογικά αλλαγές στην νοοτροπία και στις πρακτικές μας. Γνωρίζω και δεν παραβλέπω το δυσμενές κλίμα που επικρατεί στην χώρα τόσο στο επίπεδο της Οικονομίας, όσο και στην γενικότερη κρίση θεσμών και αξιών σε κάθε επίπεδο οργάνωσης της ίδιας της Κοινωνίας.
Τα τελευταία χρόνια οι Ελληνικές Κυβερνήσεις διακηρύττουν την ανάγκη για την επένδυση στην Παιδεία, την Καινοτομία και την Έρευνα, την επένδυση στην γνώση και στον άνθρωπο ως προαπαιτούμενα για την ουσιαστική αναβάθμιση της ίδιας της Κοινωνίας. Το Κίνημα μας το ΠΑ.ΣΟ.Κ. διαχρονικά έχει δώσει μάχες σε αυτή την κατεύθυνση. Η σημερινή Κυβέρνηση έχει καταφέρει μέσα σε λίγους μήνες να δώσει ένα πρώτο στίγμα πολιτικών για την Παιδεία με αποκορύφωμα βέβαια την πρόταση για το “Νέο Σχολείο”.
Παρόλα αυτά επικρατεί ένας έντονος προβληματισμός για την κατάσταση στον χώρο των μεταπτυχιακών Σπουδών και της Έρευνας. Θετικό βήμα η μεταστέγαση της Γενικής Γραμματείας Έρευνας – Τεχνολογίας στο Υπουργείο Παιδείας, αλλά δυστυχώς ήταν το μόνο ουσιαστικό βήμα. Είμαι σίγουρος ότι γνωρίζεται τα σοβαρά ζητήματα στον χώρο αυτό μέσα από τον διάλογο με την Σύνοδο των Πρυτάνεων και με τα Ερευνητικά Ιδρύματα, αλλά επιθυμώ να τα θίξω από την δική μου πλευρά. Την πλευρά ενός νέου ανθρώπου που επέλεξε να συνεχίσει τις σπουδές του μετά το Πτυχίο με μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορική έρευνα.
Την ίδια ώρα που νέοι της ηλικίας μου βρίσκονται στην αγορά εργασίας , έχω επιλέξει μαζί με άλλους “ονειροπόλους” να ταξιδέψω στον χώρο της έρευνας. Να αναζητήσω και εγώ τα κρυμμένα μυστικά της επιστήμης μου, βάζοντας ένα λιθαράκι στην ανάπτυξη και εξέλιξη της γνώσης και της τεχνολογίας.
Είμαστε λίγοι, αλλά δεν είμαστε αμελητέα ποσότητα εμείς οι Μεταπτυχιακοί Φοιτητές και Υπ. Διδάκτορες, είμαστε λίγοι αλλά μπορούμε να προσφέρουμε πολλά στην Κοινωνία μέσα από το αντικείμενο της έρευνας μας.
Τι προσφέρει όμως η Κοινωνία και η πολιτεία σε εμάς είναι το ζητούμενο, Τι εγγυήσεις δίνει η πολιτεία για να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη επιστημονική μας εργασία;
Για ένα μεγάλο τμήμα της Ελληνικής Κοινωνίας δυστυχώς θεωρούμαστε μια απρόσωπη ελίτ που σε μια ηλικία άνω των 25 ετών επιλέγουμε να καθόμαστε πάνω σε βιβλία και μέσα σε εργαστήρια χωρίς να προσφέρουμε στην παραγωγή. Για κάποιους άλλους είμαστε απλά “σε μια άλλη διάσταση” μακρυά από την σκληρή πραγματικότητα.
Ποια είναι η δική μας πραγματικότητα;
Νέοι, χωρίς καμία εγγύηση εισοδήματος για τα χρόνια των σπουδών μας. Με την αγωνία της έγκρισης ερευνητικών προγραμμάτων, πλήρως εξαρτημένοι από τις δυνατότητες χρηματοδότησης των Υπευθύνων Καθηγητών μας. Με ελάχιστες υποτροφίες που δεν καλύπτουν τις σημερινές ανάγκες διαβίωσης. Με ανύπαρκτες ασφαλιστικές δικλίδες για την ελάχιστη εγγυημένη χρηματοδότηση των σπουδών μας και της ερευνητικής μας προσπάθειας.
Και βεβαίως με την ανασφάλεια της έγκρισης ή όχι ελαχίστων παρεχόμενων προγραμμάτων ( π.χ. Ηράκλειτος ΙΙ ) που μας πνίγουν στην γραφειοκρατεία και τις διοικητικές υπηρεσίες. Αξίζει να σημειώσω ότι μπορεί στο Υπουργείο να μελετούν φακέλους και αιτήσεις για τον Ηράκλειτο, αλλά υπάρχουν νέοι επιστήμονες που περιμένουν χωρίς να μπορούν να αντεπεξέλθουν στα αναγκαία έξοδα τους.
Ένα είναι το σίγουρο και αναγκαίο, δεν μπορεί να υπάρξει επένδυση στον Άνθρωπο, όταν δεν υπάρχει επένδυση στις ανάγκες του. Δεν μπορεί να υπάρξει επένδυση στην γνώση, όταν δεν υπάρχει χρηματοδότηση και αξιοποίηση όλων όσων υπηρετούν την Καινοτομία και την Αριστεία.
Κυρία Υπουργέ,
γνωρίζοντας την ευαισθησία σας για τον χώρο της Παιδείας και αξιολογώντας θετικά το μέχρι σήμερα έργο σας, σε συνάρτηση με τον πρόγραμμα του Κινήματος για την Έρευνα, σας δηλώνω ότι τα Πανεπιστήμια μας δεν μπορούν να περιμένουν την προσαρμογή της Οικονομίας στο σύμφωνο σταθερότητας.
Οι νέοι Υπ. Διδάκτορες, αναζητώντας τα προς το ζην, ημιαπασχολούμαστε σε καφετέριες, φροντιστήρια, εστιατόρια ώστε να ολοκληρώσουμε την Διδακτορική Διατριβή μας. Εργαζόμαστε για να καλύψουμε το υψηλό κόστος ζωής, ενισχύοντας το χαμηλό παρεχόμενο εισόδημα μας. Δώστε μας την δυνατότητα να συνεχίσουμε να νιώθουμε περήφανοι για την επιλογή μας.
Κλείνοντας μια πρόταση: Θεσμοθέτηση ελάχιστων εγγυημένων αποδοχών σε κάθε Υπ. Διδάκτορα για τα 3 χρόνια από την έγκριση της τριμελούς επιτροπής παρακολούθησης. Επέκταση της χρηματοδότησης μετά από αξιολόγηση του παραγόμενου έργου στα 3 πρώτα χρόνια. Οι αποδοχές δεν μπορεί να είναι χαμηλότερες από τις αντίστοιχες αποδοχές κάτοχου Πανεπιστημιακού τίτλου σπουδών και Μεταπτυχιακού Διπλώματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου