Περι "Ηράκλειτου ΙΙ"

Ένα ενδιαφέρον άρθρο σχέτικά με την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας στον χώρο των Υπ. Διδακτόρων. Το άρθρο αναφέρει για την τραγική καθυστέρηση του προγράμματος χρηματοδότησης "Ηράκλειτος ΙΙ ".

Άντε να δούμε μέχρι πότε η πολιτεία θα αγνοεί τους νέους επιστήμονες...

Ο "Ηράκλειτος" ...σωπαίνει

Θάνος Δημάδης 17/03/2010

Ο "Ηράκλειτος", είναι λεφτά που δίνει η Ε.Ε. για διδακτορικά. Η Ε.Ε. τα δίνει, οι επίδοξοι διδάκτορες τα παίρνουν;

Λένε ότι για να είσαι υποψήφιος διδάκτορας δεν χρειάζεται να έχεις μόνο γερό στομάχι και όρεξη για διάβασμα. Πρέπει πρώτα να έχεις εξασφαλίσει τα προς το ζην πριν επιδοθείς στην κατά πολλούς «ελιτίστικη» έρευνα τριών ή τεσσάρων ετών, που απαιτείται για την απόκτηση ενός διδακτορικού τίτλου στη χώρα μας. Και λέω «ελιτίστικη» γιατί δεν έχουν πολλοί την πολυτέλεια για full time διάβασμα τόσων ετών χωρίς να τους νοιάζει αν θα πρέπει να βγουν στην παραγωγή για να κυνηγήσουν το μισθό των 700 ή στην καλύτερη των περιπτώσεων το μισθό των 850 ευρώ. Συνήθως όμως οι υποψήφιες διδάκτορες της ελίτ είναι λίγοι και τυχεροί.

Οι περισσότεροι ανήκουν έξω από αυτήν. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι εξωτερικό, όπου οι νέοι ερευνητές εξασφαλίζουν τουλάχιστον τα προς το ζην μέσω κρατικών επιχορηγήσεων και υποτροφιών. Ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη η έρευνα θεωρείται λειτούργημα, στη χώρα μας κάποιοι την αντιλαμβάνονται μάλλον ως αυτομαζοχιστική επιλογή όσων θέλουν να φέρουν τον τίτλο του υποψήφιου διδάκτορα.

Τελικά τρώει η Ελλάδα τα παιδιά της, όπως λένε; Για να είμαι ειλικρινής δε μπορώ να απαντήσω με ακρίβεια. Μάλλον μπορώ να απαντήσω με την ίδια ανακρίβεια που τους τελευταίους μήνες η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας απαντάει στις διάφορες εκκλήσεις των εκατοντάδων υποψηφίων διδακτόρων όλης της χώρας που κατέθεσαν τα χαρτιά τους για το πρόγραμμα υποτροφίας «ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ ΙΙ». Ένα πρόγραμμα κάποιων εκατομμυρίων ευρώ που δίνει μέσω του Δ’ ΚΠΣ η Ευρωπαϊκή Ένωση στην Ελλάδα με σκοπό να χρηματοδοτήσει τον υποχρηματοδοτούμενο εγχώριο τομέα της έρευνας και της καινοτομίας.

Εκατοντάδες υποψήφιοι διδάκτορες απ’ όλη τη χώρα πριν έναν και πλέον περίπου χρόνο έσπευσαν να καταθέσουν όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά έγγραφα. Κάπου εκεί όμως τα πράγματα αρχίζουν να περιπλέκονται, εκεί δηλαδή που αρχίζει και η όλη ευθύνη της διαχείρισης από το Υπουργείο Παιδείας. Γιατί μπορεί ο η κ. Διαμαντοπούλου να μιλάει για την ανάγκη στήριξης της έρευνας και της τεχνολογίας στη χώρα μας. Και μπορεί επίσης ο λαλίστατος υφυπουργός κ. Πανάρετος να διατυμπανίζει την προσήλωσή του στο δόγμα της ποιοτικής παιδείας. Όλα καλά μέχρι εκεί.

Αλλά δυστυχώς τα λόγια μόνο δεν αρκούν. Ειδικά όταν η Ε.Ε. θέτει ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα για την υλοποίηση του προγράμματος, τα οποία απ’ ό,τι μαθαίνω δεν έχουν τηρηθεί, με τον κίνδυνο η Ελλάδα για ακόμα μία φορά να μην απορροφήσει κοινοτικά κονδύλια. Όχι ότι μας περισσεύουν δα. Προς το παρόν η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή και, όπως φτάνει στα αυτιά μου, ο κ. Πανάρετος που συνηθίζει να συνομιλεί- όπως τουλάχιστον λέει- με την εκπαιδευτική κοινότητα μέσω του προσωπικού του ιστολογίου αποφεύγει να δώσει απάντηση όταν τον ρωτούν διαδικτυακά «τι θα γίνει επιτέλους με τα αποτελέσματα του Ηράκλειτος;».

Μέχρι στιγμής το υπουργείο για να δικαιολογήσει την αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων και την έναρξη του προγράμματος επικαλείται την ανάγκη διαφάνειας. Με δεδομένο ότι όπως έχουμε δει διαχρονικά η διαφάνεια στην Ελλάδα παίρνει το «χρώμα» που θέλει το κάθε κόμμα, δικαίως οι υποψήφιοι διδάκτορες που μετέχουν στο πρόγραμμα αγωνιούν για την τελική έκβαση. Σε πρόσφατες δηλώσεις του για το θέμα της δραματικής αυτής καθυστέρησης ο κ. Πανάρετος είχε πει «Θεωρώ όμως, ότι και οι ίδιοι θα προτιμήσουν μια μικρή καθυστέρηση από μια αξιολόγηση η οποία θα αμφισβητείται και νομικά και ακαδημαϊκά».

Εγώ θα αναπαραγάγω απλά την απάντηση που έδωσε ένας υποψήφιος διδάκτορας που έχει καταθέσει τα χαρτιά του για το πρόγραμμα και απαντώντας λέει «Μη βιάζεστε να θεωρήσετε τίποτα, κ. Πανάρετε. Όταν η βασική συζήτηση των ημερών παίζει γύρω από την κατάργηση του 14ου μισθού, καλό θα ήταν να γνωρίσετε (σε περίπτωση που δεν το ξέρετε ήδη) ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν πάρει κανέναν από τους 14 τελευταίους. Και πάραυτα δεν φωνάζουν, δεν κλείνουν δρόμους, καταλαβαίνουν την κατάσταση και το μόνο που βλέπουν ως αναγνώριση από το σύστημα είναι περισσότερη πίεση; ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να περιμένουμε πολύ ακόμα, ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;»

Μετά από όλα αυτά αξίζει να αναρωτιόμαστε ακόμα για το αν τελικά «η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της»;

www.ellispoint.gr