Τις τελευταίες μέρες έχει ξεκινήσει πάλι η συζήτηση για την ανασυγκρότηση της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας (Ε.Φ.Ε.Ε) με την πραγματοποίηση του 18ου Πανσπουδαστικού Συνεδρίου και την εκλογή του νέου Κεντρικού Συμβουλίου.
Η Ε.Φ.Ε.Ε. αποτέλεσε το βασικό όπλο του Φοιτητικού Κινήματος τόσο πριν όσο και μετά την Δικτατορία καθώς έλαβε κρίσιμες αποφάσεις σε δύσκολες χρονικά συγκυρίες και ένωσε τους Φοιτητές. Το καταστατικό της Ε.Φ.Ε.Ε. Ψηφίστηκε το 4ο Πανσπουδαστικό Συνέδριο το 1963 , χωρίς βέβαια να γίνει δεκτό από το Πρωτοδικείο Αθηνών. Η Ε.Φ.Ε.Ε. αναγνωρίζεται με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1974 (17/10/1974). Έχουν περάσει 35 χρόνια από τότε και σήμερα ίσος να δούμε ξανά την Ε.Φ.Ε.Ε. να λειτουργεί και να αποτελεί το Ενιαίο Συνδικαλιστικό Όργανο των Ελλήνων Φοιτητών.
Πάνε πολλά χρόνια από το τελευταίο Πανσπουδαστικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το 1995. Αν και έγιναν προσπάθειες στα
τελευταία 14 χρόνια δυστυχώς καμία δεν τελεσφόρησε με αποτέλεσμα όλα αυτά τα χρόνια το Φοιτητικό Κίνημα να εμφανίζεται διχασμένο χωρίς Κεντρικό Πανελλαδικό όργανο. Με ευθύνη ΟΛΩΝ των μεγάλων Φοιτητικών Παρατάξεων δεν μπόρεσε το εγχείρημα της Ε.Φ.Ε.Ε. να πάει μπροστά και να ενώσει τους Φοιτητές.
Τα χρόνια έχουν αλλάξει, αλλά το Φοιτητικό Κίνημα έχει ακόμα μπροστά του νέες προκλήσεις να αντιμετωπίσει. Οι αγώνες των τελευταίων 5 χρόνων ωρίμασαν μια μεγάλη μερίδα των Φοιτητών και δημιούργησαν συνθήκες για την πολιτικοποίηση των Φοιτητικών Συλλόγων. Το μεγάλο Κίνημα της Παιδείας που ξεκίνησε το 2005 ενάντια στην αναθεώρηση του Άρθρου 16 και την αλλαγή του Νόμου Πλαίσιο για τα Α.Ε.Ι. έφερε στο προσκήνιο πολλά από τα προβλήματα του Δημοσίου Πανεπιστημίου και άνοιξε διάλογο στην Κοινωνία για το μέλλον του.
Το Φοιτητικό Κίνημα το 2006 – 2007 έδωσε σκληρή μάχη και πέτυχε την μη αναθεώρηση του Άρθρου 16 του συντάγματος, διασφαλίζοντας την συνταγματική υπεράσπιση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας. Δώσαμε και δίνουμε την μάχη απέναντι στην συντηρητική μεταρρύθμιση της Νέας Δημοκρατίας με τον Νόμο Πλαίσιο Γιαννάκου. Το Φοιτητικό Κίνημα ήταν παρόν στην μεγάλη εξέγερση της Νεολαίας τον Δεκέμβρη του 2008 υπενθυμίζοντας ότι είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι και να ονειρεύεσαι ένα άλλο κόσμο.
Βέβαια σε αυτή την πορεία το Φοιτητικό Κίνημα αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα. Η έλλειψη κεντρικής δομής και ενιαίου σχεδίου δράσης είχε σαν αποτέλεσμα την πολιτική εκμετάλλευση και οικειοποίηση του Αγώνα μας από κάποιους πολιτικούς χώρους. Τα προβλήματα αυτά έχουν φέρει και πολλούς φοιτητές μακρυά απο τα Συλλογικά όργανα και διαδικασίες.
Για το Φοιτητικό Κίνημα υπάρχουν προκλήσεις στην νέα εποχή που ανοίγεται μετά τις Εθνικές Εκλογές. Είναι επιτακτικό να κατευθυνθεί ο πολιτικός αγώνας στην παραγωγή πολιτικών θέσεων και προτάσεων για την Παιδεία στην χώρα μας. Να περάσει ο Αγώνας από το στείρο ΌΧΙ σε όλα σε ένα νέο στάδιο σύνθεσης προτάσεων για τα μεγάλα προβλήματα του Δημοσίου Πανεπιστημίου και της Εκπαίδευσης συνολικά στην χώρα μας.
Γιατί τα Κινήματα μπορεί να γεννιούνται στους δρόμους και τους κοινωνικούς Αγώνες, αλλά οφείλουν να μεγαλώνουν και στους χώρους παραγωγής λύσεων στα μεγάλα προβλήματα συμμετέχοντας και όχι απέχοντας από τις εξελίξεις.
Στοίχημα για το 18ο Συνέδριο, δεν είναι μόνο να πραγματοποιηθεί, αλλά να βάλει στο τραπέζι βασικές προτάσεις και άξονες για την Παιδεία. Να δώσει ένα ευρύτερο προοδευτικό στίγμα για τις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου και τον ρόλο της Παιδείας στην νέα εποχή που έχει ανατείλει. Το Φοιτητικό Κίνημα στην Ελλάδα δεν μπορεί να είναι απών από τις δομές που έχουν διαμορφωθεί τόσο σε Ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η Ε.Φ.Ε.Ε. αποτέλεσε το βασικό όπλο του Φοιτητικού Κινήματος τόσο πριν όσο και μετά την Δικτατορία καθώς έλαβε κρίσιμες αποφάσεις σε δύσκολες χρονικά συγκυρίες και ένωσε τους Φοιτητές. Το καταστατικό της Ε.Φ.Ε.Ε. Ψηφίστηκε το 4ο Πανσπουδαστικό Συνέδριο το 1963 , χωρίς βέβαια να γίνει δεκτό από το Πρωτοδικείο Αθηνών. Η Ε.Φ.Ε.Ε. αναγνωρίζεται με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα το 1974 (17/10/1974). Έχουν περάσει 35 χρόνια από τότε και σήμερα ίσος να δούμε ξανά την Ε.Φ.Ε.Ε. να λειτουργεί και να αποτελεί το Ενιαίο Συνδικαλιστικό Όργανο των Ελλήνων Φοιτητών.
Πάνε πολλά χρόνια από το τελευταίο Πανσπουδαστικό Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το 1995. Αν και έγιναν προσπάθειες στα
τελευταία 14 χρόνια δυστυχώς καμία δεν τελεσφόρησε με αποτέλεσμα όλα αυτά τα χρόνια το Φοιτητικό Κίνημα να εμφανίζεται διχασμένο χωρίς Κεντρικό Πανελλαδικό όργανο. Με ευθύνη ΟΛΩΝ των μεγάλων Φοιτητικών Παρατάξεων δεν μπόρεσε το εγχείρημα της Ε.Φ.Ε.Ε. να πάει μπροστά και να ενώσει τους Φοιτητές.Τα χρόνια έχουν αλλάξει, αλλά το Φοιτητικό Κίνημα έχει ακόμα μπροστά του νέες προκλήσεις να αντιμετωπίσει. Οι αγώνες των τελευταίων 5 χρόνων ωρίμασαν μια μεγάλη μερίδα των Φοιτητών και δημιούργησαν συνθήκες για την πολιτικοποίηση των Φοιτητικών Συλλόγων. Το μεγάλο Κίνημα της Παιδείας που ξεκίνησε το 2005 ενάντια στην αναθεώρηση του Άρθρου 16 και την αλλαγή του Νόμου Πλαίσιο για τα Α.Ε.Ι. έφερε στο προσκήνιο πολλά από τα προβλήματα του Δημοσίου Πανεπιστημίου και άνοιξε διάλογο στην Κοινωνία για το μέλλον του.
Το Φοιτητικό Κίνημα το 2006 – 2007 έδωσε σκληρή μάχη και πέτυχε την μη αναθεώρηση του Άρθρου 16 του συντάγματος, διασφαλίζοντας την συνταγματική υπεράσπιση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας. Δώσαμε και δίνουμε την μάχη απέναντι στην συντηρητική μεταρρύθμιση της Νέας Δημοκρατίας με τον Νόμο Πλαίσιο Γιαννάκου. Το Φοιτητικό Κίνημα ήταν παρόν στην μεγάλη εξέγερση της Νεολαίας τον Δεκέμβρη του 2008 υπενθυμίζοντας ότι είναι δίκαιο να εξεγείρεσαι και να ονειρεύεσαι ένα άλλο κόσμο.
Βέβαια σε αυτή την πορεία το Φοιτητικό Κίνημα αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα. Η έλλειψη κεντρικής δομής και ενιαίου σχεδίου δράσης είχε σαν αποτέλεσμα την πολιτική εκμετάλλευση και οικειοποίηση του Αγώνα μας από κάποιους πολιτικούς χώρους. Τα προβλήματα αυτά έχουν φέρει και πολλούς φοιτητές μακρυά απο τα Συλλογικά όργανα και διαδικασίες.
Για το Φοιτητικό Κίνημα υπάρχουν προκλήσεις στην νέα εποχή που ανοίγεται μετά τις Εθνικές Εκλογές. Είναι επιτακτικό να κατευθυνθεί ο πολιτικός αγώνας στην παραγωγή πολιτικών θέσεων και προτάσεων για την Παιδεία στην χώρα μας. Να περάσει ο Αγώνας από το στείρο ΌΧΙ σε όλα σε ένα νέο στάδιο σύνθεσης προτάσεων για τα μεγάλα προβλήματα του Δημοσίου Πανεπιστημίου και της Εκπαίδευσης συνολικά στην χώρα μας.
Γιατί τα Κινήματα μπορεί να γεννιούνται στους δρόμους και τους κοινωνικούς Αγώνες, αλλά οφείλουν να μεγαλώνουν και στους χώρους παραγωγής λύσεων στα μεγάλα προβλήματα συμμετέχοντας και όχι απέχοντας από τις εξελίξεις.
Στοίχημα για το 18ο Συνέδριο, δεν είναι μόνο να πραγματοποιηθεί, αλλά να βάλει στο τραπέζι βασικές προτάσεις και άξονες για την Παιδεία. Να δώσει ένα ευρύτερο προοδευτικό στίγμα για τις προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου και τον ρόλο της Παιδείας στην νέα εποχή που έχει ανατείλει. Το Φοιτητικό Κίνημα στην Ελλάδα δεν μπορεί να είναι απών από τις δομές που έχουν διαμορφωθεί τόσο σε Ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου