Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Η Παιδεία σε καταστολή...το Φοιτητικό Κίνημα σε διχασμό

Φίλες και φίλοι,

τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες λυπηρών γεγονότων στον χώρο των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Γινόμαστε μάρτυρες ακραίων και αποκρουστικών εικόνων από τα ακαδημαϊκά μας ιδρύματα. Εικόνων που παραπέμπουν σε άλλες εποχές και δεν συνάδουν, σε καμία περίπτωση, με τους στόχους και της αρχές που πρεσβεύουν τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας. Αφορμή για ακόμα μια φορά η αδιαλλαξία της Νέας Δημοκρατίας και οι εμπρηστικές δηλώσεις του κ. Στυλιανίδη.
Η ακαδημαϊκή κοινότητα παγιδευμένη για ακόμα μια φορά στις ορέξεις της κυβέρνησης έρχεται αντιμέτωπη με τον ίδιο της τον εαυτό. Με έναν Νόμο Πλαίσιο, πρακτικά ανεφάρμοστο και κάθε είδους εξαγγελίες για ίδρυση Ιδιωτικών και μη κρατικών Πανεπιστημίων. η ρήξη είναι ίσως η μοναδική επιλογή. Αλλά γεννούνται τα ερωτήματα: Ρήξη με ποιους; Ρήξη ως πότε; Ρήξη με τι στόχο; Όλα αυτά τα ερωτήματα πρέπει να απαντήσει στο σύνολο της η πανεπιστημιακή κοινότητα. Είναι ερωτήματα που μας ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια και θέλουν το πανεπιστήμιο ανήμπορο να υπερασπιστεί την ίδια του την ύπαρξη.
Σήμερα το πάλαι ποτέ δυνατό φοιτητικό κίνημα περνάει σοβαρές διακυμάνσεις με μεγάλη ευθύνη των παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων που δρουν σε αυτά. Οι μεγάλες ιδεολογικές αναζητήσεις της δεκαετίας του 60 και 70 έχουν δώσει την θέση τους στον πόλεμο της αφίσας και των εντυπώσεων. Παρά τις πρόσφατες μαζικές κινητοποιήσεις απέναντι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και την ψήφιση του Νόμου “Γιαννάκου” το φοιτητικό κίνημα αδυνατεί να εκφράσει με σαφήνεια το όραμα του για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Την πολυδιάσπαση της αριστεράς στα ιδρύματα σπεύδει να εκμεταλλευτεί η κυβερνητική ΔΑΠ – ΝΔΦΚ που με διάφορους τρόπους παίρνει την πρώτη θέση στις φοιτητικές εκλογές την τελευταία 20ετία, ως εκφραστής αναχρονιστικών και νεοφιλελεύθερων θέσεων για την Παιδεία.
Είναι κοινά αποδεκτό από ένα μεγάλο μέρος της ακαδημαϊκής κοινότητας το ανεφάρμοστο και ασφυκτικό πλαίσιο οδηγιών του Νόμου Πλαίσιο. Οι αντιδράσεις είναι συγκεκριμένες ειδικά σε ζητήματα που αφορούν την διανομή των συγγραμμάτων, την τοποθέτηση manager καθώς και την διαγραφή στα 2ν έτη σπουδών. Βέβαια η μεγάλη διαφωνία τουλάχιστον της φοιτητικής κοινότητας είναι η καθολική ψηφοφορία για την εκλογή αρχών διοίκησης, διαφωνία που έγκειται κυρίως στον τρόπο εφαρμογής καθώς και στις προϋποθέσεις για την πραγματοποίηση της. Βασικό ζήτημα είναι τα κριτήρια για την επιλογή των φοιτητών, που μη συμμετέχοντας στα όργανα συν διοίκησης δεν έχουν και την συνολική εικόνα των υποψηφίων σε ζητήματα πέρα του διδακτικού ή ερευνητικού τους έργου. Προφανώς και η καθολική ψηφοφορία αποτελεί απόκτημα για το φοιτητικό κίνημα άλλα και κορυφαία δημοκρατική διαδικασία, άλλα δεν μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς κατάλληλες παρεμβάσεις στον τρόπο λειτουργίας των Ιδρυμάτων και αύξηση του ποσοστού συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συν διοίκησης.
Πως αντιμετωπίζουμε την σημερινή κατάσταση; Πώς απομονώνονται οι συντηρητικές αντιλήψεις και πρακτικές που ζημιώνουν την εικόνα του Δημοσίου Πανεπιστημίου; Μια ευρύτερη προοδευτική συμμαχία ανάμεσα στα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και της κοινωνίας είναι το ζητούμενο σήμερα. Μια συμμαχία με στόχο της Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία και την δημοκρατική,συμμετοχική και αυτοτελή λειτουργία των ανώτατων ιδρυμάτων. Μια συμμαχία πέρα από κάθε είδους κομματικές γραμμές και παρωπίδες και απέναντι στις συντηρητικές και απαξιωτικές λογικές της Νέας Δημοκρατίας και της συντηρητικής άκρο αριστεράς. Βασικό σύνθημα που οφείλει να προβάλει, μέσα από τις πρόσφατες κινητοποιήσεις του Φοιτητικού Κινήματος, είναι η ανάγκη για ένα άλλο σύστημα Παιδείας, η ανάγκη για μια ουσιαστική και προοδευτική ανατροπή των κατεστημένων αντιλήψεων που θέλουν το Δημόσιο Πανεπιστήμιο σε παρακμή.
Μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις και συλλογικές διαδικασίες το φοιτητικό κίνημα μπορεί να δώσει ξεκάθαρα το στίγμα του. Με διάλογο και προτάσεις οι φοιτητές μπορούν να γίνουν οι πρωτοπόροι για ένα άλλο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, για μια άλλη κοινωνία. Τα Πανεπιστήμια δεν ήταν και δεν θα γίνουν συντεχνιακές μειοψηφίες, άλλα πόλοι νέων ιδεών, πόλοι μεγάλων ανατροπών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου