Χρόνια
τώρα μιλάμε για την κρίση, μιλάμε για τις συνέπειες της, την βλέπουμε
καθημερινά γύρω μας στην ίδια μας την ζωή. Η κρίση ζει ανάμεσα μας και
κατασπαράζει τα πάντα, καθώς την παρακολουθούμε «μουδιασμένοι». Η ανάλυση για
την κρίση είναι το καθημερινό «σπορ» πολιτικών, επιστημόνων, δημοσιογράφων και
πάσης φύσης ειδικών σε παράθυρα τηλεοράσεων και βιβλία. Σήμερα πρέπει να είναι
σαφές σε όλους μας ότι η κρίση αυτή είναι κρίση του ίδιου του κυρίαρχου
καπιταλιστικού μοντέλου, άρα η υπέρβαση της και η έξοδος από αυτή θα πρέπει να
ακολουθεί μια άλλη πολιτική, οικονομική και αναπτυξιακή αφήγηση έξω από τα έως
σήμερα πεπατημένα. Η συζήτηση μας πρέπει να είναι η διέξοδος και όχι τα αίτια !
Η
εκλογική «έκρηξη» του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αποτέλεσμα αυτής της κρίσης και της ριζοσπαστικοποίησης
του λαού, ήταν αποτέλεσμα της πλήρους απογοήτευσης για τα μέχρι σήμερα κόμματα
εξουσίας. Αυτή όμως η «έκρηξη» έθεσε και νέες αρχικές συνθήκες για την
συγκρότηση μιας νέα Αριστερής ριζοσπαστικής και δημοκρατικής παράταξης, ενός «νέου»
ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι αρχικές συνθήκες
απαιτούσαν και απαιτούν Κυβέρνηση της Αριστεράς στον τόπο, απεμπλοκή από τις μνημονιακές
επιταγές με ταυτόχρονη ανασυγκρότηση της πατρίδας και στήριξη του δαμαζόμενου
λαού. Απαιτούσαν και απαιτούν δημοκρατία και ανατροπή! Απαιτούν βήματα μπροστά
και όχι αναπλάσεις ιστορικά αποτυχημένων μοντέλων!
Σήμερα ένα χρόνο μετά τις εκλογές ο λαός δηλώνει σε μεγάλο βαθμό απογοητευμένος από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Από τη μια οι μνημονιακές δυνάμεις συνεχίζουν το ξεπούλημα της χώρας πλήρως υποταγμένες στην τρόικα και τον Γερμανικό άξονα, από την άλλη οι δυνάμεις της Αριστεράς αναζητούν ακόμα πειστική πρόταση για την διέξοδο από την κρίση. Μέσα στην συνολική αυτή κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ ταλαντεύεται επικίνδυνα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ του 5% και τον ΣΥΡΙΖΑ του 27% μπερδεμένος για την μετάβαση του από κόμμα διαμαρτυρίας σε κόμμα υπεράσπισης του λαού και διακυβέρνησης της χώρας. Δυνάμεις μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να μην έχουν κατανοήσει την αναγκαιότητα για μια άλλη αφήγηση. Ο λαός στήριξε την Ριζοσπαστική Αριστερά στις εκλογές γιατί πίστεψε στην δύναμη της Ελπίδας ως αντίδοτο του φόβου. Ο λαός θα στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις μια Κυβέρνηση της Αριστεράς αύριο αν η Ελπίδα γίνει προωθητική δύναμη για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης.
Το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να γίνει ξανά η αφορμή για να πιάσουμε το νήμα της ιστορίας εκεί που το αφήσαμε πριν ένα χρόνο. Δεν είναι αργά σήμερα, ίσως να είναι αργά αύριο αν δεν γίνει ο λαός βασική συνιστώσα της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Η από τα «κάτω» συγκρότηση του νέου πολιτικού φορέα θα πρέπει να είναι και το βασικό χαρακτηριστικό αυτού του συνεδρίου τόσο στις θέσεις, όσο και στην οργανωτική του δομή. Άλλωστε ο τρόπος οργάνωσης ενός πολιτικού μορφώματος καθορίζει τελικά και το αξιακό του πλαίσιο.
Το ιδρυτικό συνέδριο πρέπει να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα που θέτει η ίδια η ιστορία, αποσαφηνίζοντας και αναλύοντας το βασικό πολιτικό διακύβευμα της εποχής «Παραγωγική Ανασυγκρότηση – Δημοκρατική Ανασυγκρότηση». Η ανατροπή των μνημονίων είναι μονόδρομος, η ανασυγκρότηση της πατρίδας είναι επίσης μονόδρομος. Δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και ευημερία για τον λαό με το σημερινό καθεστώς, αλλά ούτε και με την επιστροφή στην εποχή πριν το μνημόνιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει η δύναμη αλλαγής όσων πλήγωσαν την δημοκρατία και τους Έλληνες μιλώντας χωρίς φόβο για τις σημερινές παθογένειες της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Η ανατροπή της σημερινής κατάστασης όμως δεν μπορεί να έρθει απλά με ένα εκλογικό αποτέλεσμα και ένα κυβερνητικό πρόγραμμα. Η εφαρμογή ενός πολιτικού πλαισίου μεγάλων ανατροπών θα χτυπηθεί από τα συστήματα εξουσίας μέσα και έξω από την Ελλάδα με λυσσαλέο τρόπο αν δεν γίνει υπόθεση της κοινωνίας συνολικά. Η συγκρότηση μιας Αριστερής Κυβέρνησης μέσα σε ένα δύσκολο διεθνές περιβάλλον πρέπει να αντλεί τις δυνάμεις της από τον λαό, πρέπει να λογοδοτεί στον λαό και να επικοινωνεί για το λαό. Αυτό απαιτεί την ενεργοποίηση της κοινωνίας, της γειτονιάς, του συνδικάτου μέσα από ένα σύγχρονο μαζικό λαϊκό κίνημα που παράγει πολιτική και ταυτόχρονα ασκεί έλεγχο σε κάθε επίπεδο άσκησης της πολιτικής. Απαιτεί μια οργανωμένη πολιτική παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στην Κοινωνία με σύγχρονους όρους και όχι με όρους του χτες.
Η μεταπολίτευση αν και ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς αφήνει πίσω της μεγάλες τομές στην λειτουργία του κράτους, αλλά αφήνει και μια νοοτροπία «ραγιά» που τα περιμένει όλα από κάποιον ισχυρό. Αυτή η νοοτροπία της «ανάθεσης» πρέπει να τελειώσει με το πέρασμα στην νέα περίοδο μέσα από την ενίσχυση της ίδιας της δημοκρατίας, μέσα από την ανασυγκρότηση των συλλογικών θεσμών σε κάθε επίπεδο και την διαμόρφωση μιας νέας αντίληψης για τον ρόλο του κράτους, της αυτοδιοίκησης, του λαού.
Η νέα γενιά της χώρας που εργάζεται, σπουδάζει, διαβάζει και αγωνίζεται καθημερινά να επιβιώσει πρέπει να παίξει και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην νέα ιστορική περίοδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να δώσει σε αυτή την γενιά που δεν επέλεξε την σημερινή κατάσταση, το βήμα για να γίνει πυλώνας της πολιτικής σύγκρουσης με το χθες. Ο νέος πολιτικός φορέας που γεννιέται θα πρέπει να σηματοδοτεί την ανανέωση σε όλα τα επίπεδα!
Εύχομαι το 1ο Συνέδριο να μην αναλωθεί σε ανούσιες συζητήσεις για συνιστώσες και διαχειριστές μικροεξουσιών. Ελπίζω να είναι ένα συνέδριο παραγωγικό και ουσιαστικό και όχι μια από τα ίδια με τα συνέδρια της παρακμάζουσας σοσιαλδημοκρατίας. Η γέννηση του νέου φορέα πρέπει να γίνει αφορμή για την αναπτέρωση της Ελπίδας του λαού μας!
Μιχάλης Καραδημητρίου, Εκπαιδευτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου