Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Συνεισφέροντας στον Διάλογο για την Παιδεία...




Μιλώντας κανείς για την Παιδεία σε κάθε επίπεδο, πρέπει να έχει απαντήσει στο θεμελιακό ερώτημα « τι κοινωνία θέλουμε;» για να συγκροτήσουμε το πλαίσιο της παιδείας που θα υπηρετήσει το ερώτημα συγκροτώντας την κοινωνία αυτή.
        Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στην γενιά μας και στις επόμενες γενιές να δημιουργήσουμε μια κοινωνία που θα υπηρετεί συλλογικά τις ανάγκες της. Μια κοινωνία που θα στοχάζεται και θα δημιουργεί το φωτεινό αύριο. Μια κοινωνία ίσων ευκαιριών για όλους που δίνει ώθηση στην καινοτομία και τον νεωτερισμό. Μια κοινωνία που δεν περιθωριοποιεί και δεν διαχωρίζει αλλά ενώνει.

        Έχοντας ως αναμφισβήτητα δεδομένα το «σήμερα» τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την διαμορφωμένη πραγματικότητα. Η εξέλιξη της Τεχνολογίας, η παγκοσμιοποίηση της πληροφορίας και της γνώσης, η άρση στεγανών και συνόρων στην σκέψη των ανθρώπων μας φέρουν σε μια νέα πραγματικότητα. Και αυτή την πραγματικότητα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη.

        Κάθε μεταρρύθμιση δεν μπορεί να μένει μόνο στην «ρύθμιση» αλλά στο μετά, δηλαδή σε ένα μακρόπνοο σχέδιο υλοποίησης που θα έχει σαν αποτέλεσμα την ανατροπή του «χθες» με την ταυτόχρονη δημιουργία του νέου. Κάθε μεταρρύθμιση στον χώρο της Παιδείας είναι αναγκαία μεταρρύθμιση της ίδιας της κοινωνίας, έχοντας άμεση συσχέτιση με την παίδευση του ανθρώπου και την διαμόρφωση μιας ολόκληρης γενιάς.

        Η Ανώτατη Εκπαίδευση ως τελευταίο στάδιο της «εκπαίδευσης» του ανθρώπου ήταν πάντα και ο χώρος που ιστορικά διαμόρφωσε ολόκληρες γενιές και «σχολές σκέψης» μέσα στις κοινωνίες. Ο χώρος της Ανώτατης Πανεπιστημιακής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης είναι ο χώρος δημιουργίας και παραγωγής, ένας χώρος που οφείλει να πρωτοπορεί και να διαμορφώνει το αύριο.

        Ο χώρος της Ανώτατης Εκπαίδευσης είναι παράλληλα ο χώρος με τις μεγαλύτερες στρεβλώσεις σήμερα, μετά από 35 χρόνια μεταπολίτευσης. Είναι ο χώρος που χρήζει άμεσων αλλαγών και ανατροπών για την διαμόρφωση του σύγχρονου Πανεπιστημίου, που απαντά στις προκλήσεις της σημερινής κατάστασης. Μιας κατάστασης με έντονα τα χαρακτηριστικά μια παγκοσμιοποιημένης τεχνολογικής επανάστασης, αλλά και Κρίσης.
       

 Το νέο Πανεπιστήμιο καλείται να διαμορφώσει την νέα «μαγιά» ανθρώπων που θα οδηγήσουν την χώρα μας στην νέα μεταπολίτευση, στον νέο ιστορικό κύκλο. Τον ιστορικό κύκλο που ανοίγει μέσα από μια πρωτόγνωρη Κρίση θέτοντας σε αμφισβήτηση το ίδιο το πολιτικό σύστημα και τις δομές που η ίδια η δημοκρατία διαμόρφωσε στο πέρασμα των χρόνων.

        Είναι σαφές ότι το Νέο Πανεπιστήμιο είναι το ανοικτό Δημόσιο Πανεπιστήμιο, που συγκροτείται μέσα στην ίδια την κοινωνία σε μια διαδραστική σχέση μαζί της σε όλα τα επίπεδα. Η συνέχεια ενός νέου σχολειού που διαμορφώνει τους υποψήφιους φοιτητές, ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες εφοδιασμένες με τα κατάλληλα εργαλεία και γνώσεις.

        Είναι σαφές ότι το Νέο Πανεπιστήμιο είναι το Πανεπιστήμιο της νέας ιστορικής περιόδου. Το Πανεπιστήμιο που θα παίξει καταλυτικό ρόλλο στην θωράκιση και εμβάθυνση της Δημοκρατίας , των νέων θεσμών. Μόνο μέσα από μια αναβαθμισμένη Παιδεία θα μπορέσουμε ως λαός να κατοχυρώσουμε την Ελευθερία και την Κοινωνική συνοχή, την αδέσμευτη βούληση του λαού μας και ξανά την Λαϊκή Κυριαρχία με το σύγχρονο νόημα της.

        Ο διάλογος για το Νέο Πανεπιστήμιο ανοίγει, είναι χρέος της γενιάς μας να τον κάνει ουσιαστικό και χρήσιμο. Είναι χρέος κάθε νέου και νέας να δώσει στην Παιδεία το περιεχόμενο που θα γίνει η Ικανή συνθήκη για την εσωτερική μας αξιακή αναγέννηση…

        Ο μεγαλύτερος πολιτικός αγώνας είναι αυτός της δημιουργικής σύνθεσης και όχι της συντήρησης σε στεγανά και στρεβλώσεις… Ας τον δώσουμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου